ابتدا یک ظرف تمیز را با مقدار کافی آب پر کرده و پودر ساتن را به آرامی و به صورت پاششی داخل آب بریزید (به ازای هر ۱۰ کیلوگرم پودر ۵ لیتر آب نیاز است. به مدت ۳-۲ دقیقه صبر کنید تا پودرهای روی سطح آب خیس شده و غرق شوند. سپس با ابزار مناسب عمل مخلوط کردن را انجام دهید. مجددا به مدت ۲ دقیقه صبر کنید. سپس دوباره عمل مخلوط کردن را انجام دهید تا یک ملات یکدست مهیا گردد. ملات گچ ساتن به ضخامت ۱ تا ۳ میلیمتر روی تمام سطح کار کشیده شود و سپس با استفاده از ماله گچ کاری سطح کار پرداخت می شود.

• سطح کار بایستی قبل از اجرا از هرگونه آلودگی و گرد وغبار تمیز گردد.
• ابزار کار و ظروف برای مخلوط کردن باید کاملا تمیز باشد. و پس از بستن گچ نمی توان با اضافه کردن آب و همزدن مجدد، آن را برای استفاده مجدد آماده نمود.
• هنگام کار نمی بایست ملات مانده روی ابزار کار را به ملات داخل ظرف برگرداند زیرا باعث کوتاه شدن زمان گیرش ملات داخل ظرف می شود.
• این محصول را نباید با سایر مواد که سبب ایجاد تغییرات در خصوصیات شیمیایی و فیزیکی آن می شود ترکیب نمود.
• ساتن کی پلاس را نمی توان به عنوان بتونه درزگیر در ساخت و ساز خشک استفاده نمود.
• ملات داخل ظرف می شود. و این محصول را نباید با سایر مواد که سبب ایجاد تغییرات در خصوصیات شیمیایی و فیزیکی آن می شود ترکیب نمود.
• ساتن کی پلاس را نمی توان به عنوان بتونه درزگیر در ساخت و ساز خشک استفاده نمود.

• مجاورت با آب به فرم دو آبه که استحکام بالایی دارد تبدیل می شوند. فرم دو آبه در دمای کمتر از ۴۰ درجه پایدار است و در دماهای بالاتر تغییر فاز ایجاد می گردد اما این تغییر آنچنان آهسته صورت می گیرد که تغییر محسوسی ایجاد نمی شود. با این وجود نکته ای که می بایست مورد توجه قرار گیرد مواجهه با دمای بالا به مدت زمان طولانی می باشد که بر روی استحکام گچ اثرگذار است و می بایست برحذر گردد.
• از عوامل دیگری که بر روی استحکام اثر می گذارد نسبت آب و گچ می باشد. هرچه ملات رقیق تری آماده گردد به دلیل افزایش زمان گیرش، مدت طولانی تری در معرض جریان هوا قرار گرفته و قسمتی از آب مورد نیاز جهت کامل شدن گیرش تبخیر شده و تغییرات مورد نیاز برای ایجاد استحکام صورت نمی گیرد و به اصطلاح نمونه به عوض گیرایش خشک می شود و از استحکام مناسبی برخوردار نیست. همچنین می بایست توجه شود به ملاتی که آماده و سفت شده نمی بایست مجددا آب اضافه گردد.
• قرار گرفتن در مسیر جریان باد سبب تبخیر آب سطحی شده و لذا تغییرات مورد نیاز برای ایجاد استحکام صورت نمی گیرد و به اصطلاح نمونه به عوض گیرایش خشک می شود و از استحکام مناسبی برخوردار نیست. و همچنین سبب بروز ترک بر روی سطح می شود.
• ضخامت گچ کار شده نیز اگر بیشتر و یا کمتر از مقادیر مجاز باشد بر روی استحکام اثر می گذارد.
• توجه شود هر عاملی که سبب ایجاد لایه ای هرچند نا محسوس بین نمونه کار شده و سطح زیر کار گردد (مانند گرد و غبار بدلیل عدم تمیز کردن سطح زیر کار) سبب عدم چسبندگی مناسب به سطح می شود.
• سطح زیر کار اگر بسیار جاذب باشد سبب کوتاه شدن زمان گیرش شده که بر روی خواص مکانیکی از جمله چسبندگی و استحکام اثر می گذارد.

• جهت تراز نمودن سطح زیر کار، قبل از پاشش ملات، سطح زیر کار را با استفاده از شمشه کروم و پروفیل های گوشه کروم بندی نمایید.
• بهترین عملکرد با دستگاه گچ پاش PFT مدل G4 و G5 حاصل می شود.
• دستگاه را روی فشار bar 1 به ازای هر متر شلنگ تنظیم نمایید.
• ملات را باید بصورت یکنواخت و فاصله ۱۰ الی ۱۵ سانتی متر بین شمشه کرومهای تراز کننده بپاشید و مرحله شمشه کشی اولیه را اجرا نمایید.
• پس از خشک شدن سطح، مرحله شمشه کشی را برای بار دوم انجام دهید.

• در صورت تماس با پوست، با آب شستشو داده شود.
• در صورت تماس با چشم، آنها را با آب شستشو داده و در صورت ضرورت به درمانگاه مراجعه شود.
• در صورت بلعیدن، دهان را با آب شستشو داده و سپس آب بنوشید.
• اگر پس از اقدامات بالا علائم و مشکلات باقی ماند، به پزشک مراجعه شود.